Wskazania do mikrodermabrazji

Fotostarzenie

Najbardziej popularnym wskazaniem do wykonania mikrodermabrazji są zmiany skórne związane z fotostarzeniem (ang. photoaging). Przyspieszone starzenie skóry wywołane jest przewlekłym narażeniem na promieniowanie UW i najczęściej dotyczy twarzy. Klinicznie stwierdza się nadmierną suchość skóry, jej pogrubienie i szorstkość, wiotkość, nierówną pigmentację i przebarwienia, rozszerzone naczynka włosowate, pogłębienie zmarszczek i fałdów skórnych. Uważa się, że działanie promieniowania UV uszkadza komórki i strukturę skóry oraz zmniejsza liczbę i aktywność fibroblastów. Proces ten przypomina stopniowe bliznowacenie skóry. Dzięki zabiegom mikrodermabrazji komórki skóry zostają pobudzone, przez co następuje odnowa i remodeling skóry. Zabiegi przynoszą bardzo dobre efekty wizualne widoczne już po pierwszej sesji. Towarzyszące mikrodermabrazji miejscowe przekrwienie skóry pobudza krążenie, powoduje lepsze odżywienie i natlenienie tkanek. Następuje również pobudzenie procesów odnowy skóry poprzez stymulację produkcji kolagenu i elastyny. Po zabiegu odmładzającym szczególnie ważna jest czasowa ochrona skóry przed promieniowaniem UV. W niektórych przypadkach poleca się stałe stosowanie preparatów z wysokim współczynnikiem SPF (ang. sun protection factor).

Mikrodermabrazja zaliczana jest do procedur minimalnie inwazyjnych. Wskazana jest przy zmianach o stopniu łagodnym i umiarkowanym. W przeszłości pacjenci mieli do wyboru właściwie tylko inwazyjne metody chirurgiczne, które związane były z większym ryzykiem i radykalnymi zmianami w wyglądzie. Obecnie procedury minimalnie inwazyjne stają się bardzo popularne z powodu dobrych efektów, szybkiego powrotu do zdrowia i rzadkich powikłań, co przekłada się na dużą liczbę zadowolonych pacjentów. Korzystna jest również możliwość wprowadzania subtelnych zmian w wyglądzie oraz etapowanie zabiegów, co jeszcze bardziej przekonuje pacjentów do tej metody. stałe stosowanie preparatów z wysokim współczynnikiem SPF (ang. sun protection factor).

Trądzik

Trądzik (acne) występuje u ponad 90% młodzieży, a u dorosłych spotykany jest u 12-14% pacjentów. Rezultatem zmian trądzikowych mogą być blizny pozapalne, które pogarszają psychologiczny aspekt życia i mają negatywny wpływ na relacje społeczne. Zmiany występują na twarzy, plecach i klatce piersiowej, stopień nasilenia bliznowacenia jest większy w przypadku odwlekania prawidłowego leczenia. W trądziku występują blizny atroficzne (zanikowe), hipertroficzne (przerostowe) i keloidowe. Wśród czynników wywołujących chorobę wymienia się zwiększone wydzielanie i zmiany jakościowe łoju skórnego, zwiększoną aktywność androgenową, infekcje Propionibacterium acnes w mieszkach włosowych i rogowacenie przymieszkowe. Najbardziej istotnym czynnikiem w prewencji powstawania blizn jest ograniczanie rozmiaru i czasu trwania stanów zapalnych skóry.

Mikrodermabrazja przynosi dobre efekty w przypadku blizn atroficznych i znacząco poprawia ich wygląd. Zabieg mikrodermabrazji może być powtarzany w krótkich odstępach czasu, jest bezbolesny, nie wymaga znieczulenia, ale też jest mniej skuteczny niż dermabrazja w usuwaniu blizn głębokich. Przed rozpoczęciem zabiegu przeprowadzany jest wywiad w kierunku leczenia pochodnymi witaminy A (izotretynoiną lub tretynoiną). Dowiedziono, że leczenie nimi w ciągu 12 miesięcy przed zabiegiem znacznie wysusza skórę i opóźnia proces odnowy naskórka, co może prowadzić do powstawania atroficznych blizn w miejscach poddanych zabiegowi.

Bielactwo nabyte

Bielactwo nabyte (vitiligo) jest przewlekłą chorobą charakteryzującą się występowaniem płatów odbarwionej skóry, w których dochodzi do obniżenia aktywności lub zaniku melanocytów (komórek barwnikowych). Przyczyny choroby nie są do końca znane. Pomimo istnienia wielu terapii, pacjenci często spotykają się z niepowodzeniem standardowego leczenia farmakologicznego i naświetlań. Dla nich zarezerwowano zaawansowane zabiegi, wśród których wymienia się mikrodermabrazję. Metodę tę stosuje się najczęściej jako technikę wspomagającą główną procedurę terapeutyczną, np. przy mikroprzeszczepach skóry z melanocytami lub łącznie z terapią chemioterapeutykami stosowanymi miejscowo. U niektórych pacjentów leczenie tylko za pomocą mikrodermabrazji może przynieść równie satysfakcjonujące efekty. Skuteczność mikrodermabrazji tłumaczy się aktywacją produkcji i uwalniania barwnika w wyniku pobudzenia metabolicznie nieczynnych melanocytów położonych w plamach bielaczych.

Rozstępy skórne

Rozstępy skórne (striae distensae) to bardo częsty i trudny do leczenia problem. Występują u 70% dziewcząt oraz 40% chłopców w okresie dojrzewania i wiążą się ze wzrostem lub nagłym zwiększeniem masy tkanki tłuszczowej, tj. otyłością. Białe i czerwone pręgi na ciele są poważnym defektem kosmetycznym. Najlepsze efekty uzyskuje się w leczeniu świeżych zmian do około 6 miesięcy od ich powstania. Im później tym efekty terapii są dużo gorsze. W usuwaniu rozstępów lepsze rezultaty przynoszą głębokie zabiegi mikrodermabrazji wykonywane do momentu uzyskania mikrokrwanienia. Aby wyniki leczenia były satysfakcjonujące konieczne jest wykonanie 10-20 sesji zabiegowych. Mikrodermabrazja wzmacnia skórę, pobudza produkcję włókiem kolagenu i elastyny. Ograniczeniem zabiegu jest brak możliwości usuwania zmian z przerwaniem ciągłości tkanki podskórnej, które spotyka się w dużych i głębokich rozstępach.