Technika wykonywania zabiegu mikrodermabrazji

Dermabrazja i mikrodermabrazja to bardzo zbliżone metody mechanicznego usuwania powierzchownych warstw naskórka w celu pobudzenia jej procesów regeneracyjnych. Pomimo fizycznej abrazji skóry, do której dochodzi w obu zabiegach, różnią się one zastosowaniem innego sprzętu i techniki zabiegowej.

Dermabrazja

Dermabrazja jest głębokim zabiegiem, który usuwa całkowicie naskórek i penetruje aż do poziomu warstwy brodawkowatej lub siateczkowatej skóry właściwej. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Aparat do dermabrazji posiada automatyczną głowicę wyposażoną w szczoteczkę drucianą. Zabieg połączony jest z niewielkim krwawieniem rany pozabiegowej i wymaga opatrunków lub stosowania specjalnych kremów. Po 7-10 dniach narasta nowy naskórek. Skóra po zabiegu jest nienaturalnie czerwona i stan ten może się utrzymywać przez 3-4 miesiące. Przez kilka miesięcy po zabiegu skóra jest bardzo wrażliwa na działanie promieni słonecznych i wymaga bezwzględnego stosowania kremów ochronnych o wysokim wskaźniku SPF. W przeciwnym razie może dojść do poparzeń słonecznych i wystąpienia na skórze ciemnych plam. Obecnie dermabrazja jest zarezerwowana dla interwencji lekarskich, jest znacznie rzadziej stosowana niż mikrodermabrazja, ale też ma głębsze i bardziej intensywne działanie.

Mikrodermabrazja diamentowa

Mikrodermabrazja diamentowa to zabieg wykonywany za pomocą głowicy wyposażonej we frez diamentowy. W pierwszych aparatach do mikrodermabrazji stosowano końcówkę ścierającą wykonaną tlenku glinu lub kryształów wodorowęglanów sodu. Obecnie zastąpiono je końcówkami diamentowymi w celu zwiększenia dokładności zabiegu i zmniejszenia podrażniania skóry. Głowice aparatu posiadają końcówkę z podciśnieniem zasysającą starte fragmenty skóry.

Mikrodermabrazja

Mikrodermabrazja polega na działaniu na skórę silnego strumienia kryształów korundu (tlenku glinu) wyrzucanego pod ciśnieniem z głowicy aparatu bezpośrednio w kierunku skóry. Stosowane są trzy rodzaje kryształów o wielkości 100, 130 i 180 mikronów. Kryształy korundu są gładkie, stabilne chemicznie, nie wywołują reakcji alergicznych oraz mają działanie przeciwbakteryjne, co jest szczególnie korzystne w leczeniu trądziku. Uważa się, że im większe kryształy, tym zabieg jest głębszy, ale ogólny efekt zabiegu jest podobny we wszystkich przypadkach. W zabiegu mikrodermabrazji stosuje się również kryształy chlorku sodu, wodorowęglan sodu i tlenek magnezu. Są to tańsze wersje mikrodermabrazji, ale mają gorsze właściwości ścierające.

System vaccum (końcówka z podciśnieniem) aspiruje zużyte kryształy i fragmenty startego naskórka. Oprócz tego unosi lekko i wygładza fragment skóry poddawany zabiegowi, przez co zabieg jest bardziej precyzyjny. Niektóre aparaty wyposażone są w dodatkowy system ssący, który ma za zadanie sterować rozpędzonym strumieniem kryształów. Podciśnienie usuwa dokładnie kryształy z powierzchni skóry – gdyby tak nie było, pacjent odczuwałby swędzenie jeszcze przez kilka godzin po zabiegu.

Mikrodermabrazja usuwa tylko zewnętrzną warstwę naskórka i tym samym przyspiesza naturalny proces złuszczania. Dużą zaletą zabiegu jest możliwość kontrolowania głębokości zabiegu poprzez regulację mocy strumienia kryształów, czasu oddziaływania i stopnia nacisku na skórę oraz ilości ruchów, czyli liczby usuniętych warstw. Nie wymaga znieczulenia, może być powtarzana w krótkich odstępach czasu, wywołuje mniej i łagodniejsze działania niepożądane, ale przynosi również mniejszy efekt terapeutyczny.

Oksybrazja

Oksybrazja jest techniką wykorzystującą strumień mikrokropli soli fizjologicznej uderzających w skórę z prędkością bliską prędkości dźwięku. Głowica aparatu nie ma bezpośredniego kontaktu ze skórą. Zabieg usuwa wierzchnią rogową warstwę naskórka i nawilża skórę. Działanie wody schładza miejsce poddawane zabiegowi, przez co zabieg jest niebolesny, a nawet uważany za przyjemny. Zamiast wody wykorzystuje się również koktajle na bazie soli fizjologicznej z dodatkiem witamin, minerałów i innych substancji aktywnych poprawiających kondycję skóry. Dodatek substancji czynnych jednocześnie działa leczniczo na skórę.


Schemat wykonania serii zabiegów mikrodermabrazji obejmuje zwykle 4-10 zabiegów w odstępie co 10-15 dni zależnie od problemu skóry i jej reakcji na zabieg. Przed zabiegiem oczyszcza się skórę z powierzchownych zabrudzeń i makijażu. Standardowo wykonuje się 1-3 przesunięcia głowicy po skórze. Zabieg trwa około 15-30 minut. Mikrodermabrazję wykonuje się najczęściej na skórze twarzy, ale wykonywana na innych partiach ciała przynosi równie dobre rezultaty.

W gabinetach medycznych dermabrazja wykonywana jest jako jeden zabieg, natomiast mikrodermabrazja medyczna lub kosmetyczna stanowi jeden z etapów kompleksowego zabiegu pielęgnacyjnego. Po usunięciu bariery skórnej za pomocą mikrodermabrazji na skórę nakłada się preparaty z substancjami czynnymi (kolagenu, kwasu hialuronowego, fitohormonów, antyoksydantów i wiele inne), po czym dla większej penetracji można zastosować zabiegi wtłaczające w skórę substancje aktywne lub ułatwiające ich transport do komórek, np. sonoforezę. W zabiegach medycznych mikrodermabrazja może być przygotowaniem skóry do głębokich peelingów chemicznych. Mikrodermabrazję można połączyć z terapią botulinową lub stosować ją przed i po wstrzykiwaniu wypełniaczy. Zabieg najczęściej przeprowadza się w dwa tygodnie po iniekcjach, gdyż po wygładzeniu skóry jej koloryt różni się na grzbietach i bruzdach zmarszczek.